دیدنی‌های ونیز این شهر را در میان مردم در سراسر دنیا مشهور کرده است. احتمالا بارها نام شهرهای آبی مختلفی را شنیده‌اید که به نام ونیز هلند، ونیز چین و ونیز ایران را شنیده‌اید. ونیز ایتالیا، سمبلی برای این سبک از شهرهای دنیا است که بر جزیره‌های کوچک میان آب ساخته شده‌اند.
ونیز در شمال ایتالیا و در نزدیکی دریای آدراتیک قرار گرفته است. این شهر مجمع‌الجزایری کوچک است که به وسیله‌ی کانال‌هایی از هم جدا شده‌اند. تردد در این شهر با قایق انجام می‌شود و خودرویی در آن وجود ندارد. اگر برای دیدن جاذبه‌های گردشگری شهر سفر کنید، بهترین وسیله نقلیه برای شما قایق‌های اتوبوسی و گاندولا است. می‌توانید بیشتر این شهر را هم با پای پیاده بگردید. 417 پل در ونیز وجود دارد ک هم زیبایی شهر را دو چندان و هم پیاده روی در آن را ممکن کرده‌اند.
عمر ونیز حدود 15 قرن است. اما این شهر زیبا و تاریخی روز به روز کم‌جمعیت‌تر می‌شود. بر اساس پیش‌بینی‌ها، تا سال 2030 احتمالا ونیز خالی از سکنه می‌شود و فقط گردشگران به آن سفر خواهند کرد. در واقع سالانه 20 میلیون گردشگر به ونیز می‌آیند و این می‌شود بیش از 54 هزار گردشگر در روز. این تعداد گردشگر حتی از جمعیت ساکن در ونیز در ژانویه 2019 یعنی 53 هزار نفر هم بیشتر است.
آغاز سفر به ونیز
پس قبل از آن که ونیز شهر ارواح شود، چمدان سفرتان به شهر عشاق ایتالیا را ببندید. همسفر ما باشید. اما پیش از آن بگذارید کمی اطلاعاتمان را از ونیز بیشتر کنیم تا معلوم شود چرا این شهر در آب نمی‌پوسد.
بعد از آن به چهارتا از دیدنی‌های ونیز سر خواهیم زد که در مقاله قبلی ساحل شنی «جاذبه‌های گردشگری ایتالیا» به آن‌ها اشاره نکرده بودیم. بعد 5 جزیره اطراف ونیز را به شما معرفی می‌کنیم که برای اقامت و حس آرامششان حتی بهتر از ونیز هستند.
پایداری دیدنی‌های ونیز مدیون چوب و آب شور
ساکنان ونیز در واقع پناهندگان ایتالیایی‌ای هستند که برای فرار از حمله طوایف آلمانی، به این جزایر پناه آوردند. آن‌ها در طول زمان یادگرفتند که به جای تکیه بر امپراتوری روم بیزانتین به منابع آب نزدیک خود تکیه کنند. با این حال ونیز در قلب شاه‌راه تبادلات بین‌المللی آن زمان بین شمال و غرب اروپا و دنیای شرق و خاورمیانه قرار داشت. در سال 1082 ونیز دیگر شهری مستقل بود که درآمدش را از تعمیر کشتی‌های دریای آدراتیک کسب می‌کرد. محل استراحت شوالیه‌های جنگ صلیبی در آن زمان هم ونیز بود.
ونیز اهمیت و ثروتش را بعد از کشف آمریکا و انتقال بنادر مهم به اسپانیا و پرتغال از دست داد. اما این شهر زندگی را فراموش نکرد. در قرن شانزدهم ونیز یکی از نمادهای معماری ایتالیا و اروپا شده و صنعت شیشه و کریستالش بازارهای جهان را از آن خود کرده بود. دیدنی‌های ونیز حالا مهم‌ترین دلیل اهمیت شهر هستند.
اما ونیزی‌ها چگونه بر آب چنین بناهای شگفت‌انگیزی را معماری کردند؟ جواب این سوال، غرق کردن فونداسیون چوبی در آب شور بود که به جای پوسیدن چوب، آن را سخت‌تر می‌کرد. در این نوع پی‌ریزی، چوب‌ها از اکسیژن که برای پوسیدن چوب لازم است دور می‌مانند و به جای آن، املاح آب شور در چوب‌ها نفوذ و آن را مانند سنگ، سخت می‌کند. چنین پی‌ریزی محکمی بود که آثاری مانند کلیسای سنت مارک بعد از 9 قرن پایدار مانده است. چوب مورد نیاز برای ساخت شهر از اسلوونی و کرواسی وارد می‌شده است. البته با توجه به تغییرات اقلیمی، ونیز نزدیک است که کامل غرق شود. ایتالیا باید هزینه‌های سنگینی را برای حفظ شهر از آب متحمل شود.
جاذبه‌های گردشگری ونیز ، قایق سواری میان شگفتی‌ِ ایتالیا
جاذبه‌های گردشگری ونیز زیبا و سرافراز در کنار کانال‌های آب کوچک و بزرگ این شهر خودنمایی می‌کنند. اگر اهل معماری باشید و دانشی در این زمینه داشته باشید، دهانتان از هنر اهالی ونیز در این رشته باز خواهد ماند. اگر اهل ادبیات و هنر هم هستید، با محبوبتان به ونیز سفر کنید و در این شهر رمانتیک، عشق را تجربه کنید.
1- کلیسای سنت مارک
کلیسای جامع سنت مارک که در زبان ایتالیایی به آن «سن مارکو» یک کلیسای جامع در قلب شهر ونیز است. کلیسای سنت مارک بزرگ‌ترین و مشهورترین کلیسای شهر هم هست. اسقف اعظم ونیز در این کلیسا کار می‌کند. عمر کلیسای سنت مارک به قرن یازدهم میلادی بازمی‌گردد. کلیسای سنت مارک یکی از بناهای برجسته معماری بیزانس پسین در ونیز است. با وجود تزئینات دوره رمانسک یا گوتیک در این کلیسا، همچنان پلان صلیبی شکل آن، روحیه بیزانسی آن را نشان می‌دهد.
در قرن چهاردهم، تزئینات و جزئیات زیادی به این کلیسا اضافه شد. کشتی‌های ونیزی از سراسر دنیا گچ‌بری پیش‌ساخته را از ساختمان‌های باستانی مشرق زمین به ونیز می‌آوردند. نمای کلیسا در همین قرون با سنگ‌های مرمر و حکاکی‌های بی‌نظیر پوشانده شد.
قصر دوک درست در کنار این کلیسا قرار دارد. در واقع کلیسای سنت مارک تا قرن نوزدهم کلیسای قصر دوک بود اما در سال 1807 تبدیل به کلیسای جامع ونیز شد.
پلان کلیسای سنت‌مارک همان‌طور که گفته شد، به شکل یک صلیب یونانی است. در مرکز این صلیب و هر چهار گوشه آن یک گنبد وجود دارد. هر بخش یک سالن مرکزی و دو سالن فرعی دارند. نمای این بخش‌ها به سبک‌های بیزانس، گوتیک و رومانسک تزئین شده‌اند. کنگره‌های ظریف، و تزئینات بالای نمای این کلیسا همگی در قرن 14 و 15 میلدی به آن اضافه شده‌اند.
2- قصر دوک
یکی از قصرهای زیبای شهر ونیز، قصر دوک است. همه‌ی جاذبه‌های گردشگری ونیز به داشتن قصر دوک افتخار می‌کنند. این قصر همیشه یکی از نمادهای شهر ونیز بوده است. قصر دوک به سبک گوتیک ونیزی ساختاه شده است. دوک ونیز، نماینده امپراطوری بیزانتین و بالاترین مقام شهر مستقل ونیز در این قصر زندگی می‌کرده است. اگر به میدان سن مارکو بروید می‌تواند شکوه نمای قصر را بروید. کلیسای سنت مارک درست در کنار این قصر قرار داد.
نمای بیرونی قصر دوک با سنگ‌های مرمر صورتی و سفید ساخته پوشیده شده است. قوس‌ها و اشکال هندسی متفاوتی این نما را تزئین می‌کنند و به آن شکوه می‌بخشند. راز درخشندگی این بنا در معماری گوتیک آن و رعایت جزئیات ظریف در تزئینات آن است.
فضای داخلی کاخ، آن را تبدیل به یکی از مجلل‌ترین کاخ‌های ایتالیا کرده است. تمام اتاق‌ها، تالارها، و فضاهای این کاخ با دکوراسیونی زیبا و فاخر تزئین شده است. دیوارها و سقف‌های بلند این بنا با نقاشی‌ها و تابلوهایی از هنرمندان معروف ایتالیایی به خود رنگ گرفته‌ند. درهای کاخ در سال 1923 به روی عموم باز شد تا تبدیل به یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری ونیز شود.
3- پل افسوس
بنا بر یک افسانه محلی، اگر دو عاشق، روی یک گاندولا (نوعی قایق که در ونیز رایج است) زیر پل افسوس همدیگر ببوسند، عشق و سعادت ابدی نصیبشان خواهد شد. پل افسوس یک پل سرپوشیده در ونیز است که با سنگ آهنک ساخته شده است. پل افسوس در قرن 16 ساخته شد تا اتاق‌های بازجویی قصر دوک را به زندان جدید شهر وصل کند.
لرد بایرون در قرن 19 به آن نام پل افسوس را داد چرا که پنجره‌های پل آخرین روزنه‌هایی بود که زندانیان می‌توانستند از آن دنیای خارج را ببینند. هرچند که این پنجره‌ها کوچک و تاریک بودند و زندانیان هم دیگر اعدام نمی‌شدند اما نام افسوس به پل نشست و به آن مشهور شد.
4- گالری آکادمی (گالریا دل آکادمیا)
گالری آکادمی، در قرن نوزدهم به‌عنوان یک موزه گالری آغاز به کار کرد. این مجموعه پیش از آن که تبدیل به موزه شود، جزئی از آکادمی هنرهای زیبای ونیز بود که در سال 1879 از آن جدا شد. این آکادمی در میانه قرن هجدهم شروع به کار کرد.
گالری آکادمیا حالا نمایشگاهی برای شاهکارهای نقاشی بزرگی است که بین قرون 15 تا 18 میلادی خلق شده‌اند. این نقاشی‌ها در گذشته در صومعه سانتاماریا نگهداری می‌شدند. این آثار به هنرمندانی بزرگ مانند وچلی، داوینچی و بلینی تعلق دارند.
جزایر اطراف ، حتی دل‌نشین‌تر از محبوب‌ترین دیدنی‌های ونیز
در اطراف شهر بزرگ ونیز، جزایر و شهرهای کوچک‌تری وجود دارند که غالبا توسط گردشگران نادیده گرفته می‌شوند. اگر به ونیز رفتید، حداقل یکی از این مناطق را در برنامه بازدیدتان بگذارید. مطمئن باشید بقیه هم به همان خوبی یا حتی بهتر هستند و از ندیدنشان پشیمان می‌شوید.
1- بورانو ، جزیره کوچک در شمال تالاب ونیز
بورانو، در واقع 4 جزیره کوچک است که با پل بهم وصل شده‌اند. ساخت این روستای کوچک در واقع شبیه شهر ونیز است. اگر از ونیز خوشتان آمد ولی ترجیح می‌دادید کمتر شلوغ باشد، پس به بورانو بروید. اینجا یک دهکده ماهی‌گیری است که درآمدش را از همین صنعت و توربافی کسب می‌کند. البته امروزه منبع درآمد اصلی این جزیره گردشگری است.
توربافی، عمده دلیل شهرت بورانو است. برای داشتن این هنر ظریف می‌توانید به فروشگاه مارتینا ویدال بروید که برای 3 نسل مشغول فروش این آثار بوده است. باید بدانید که هزینه خرید این تورها بسیار بالا است و برای خرید یک دستمال سفره آن باید حدود 45 یورو بپردازید.
بورانو پر از خانه‌های خوش‌رنگ و لعابی است که در کنار کانال‌های این روستا ساخته شده‌اند. در بورانو می‌توانید به خیابان اصلی، گالوپی، بروید و از شیرینی فروشی‌ها، فروشگاه‌ها، و رستوران‌ها خرید کنید. میدان گالوپی، میدان اصلی بورانو، در انتهای خیابان قرار دارد.
در بورانو می‌توانید سفر بر تورهای قایق سواری روستا شوید و از تجربه لمس یک زندگی آرام بر آب‌های تالاب ونیز لذت ببرید. اگر قصد دارید چند روز در ونیز بمانید، توصیه می‌کنیم که برای اقامتتان در بورانو برنامه بریزید. هم خلوت‌تر است، هم ارزان‌تر است و هم کیفیت پذیرایی هتل‌ها و رستوران‌ها در آن بالا است.
2- مازروبو، جزیره تاک و شراب
مازربو* یک جزیره زیبا در کنار بورانو است. این جزیر با یک پل چوبی که محلی‌ها به آن «پونته لانگو» می‌گویند به بورانو وصل می‌شود. حتی گردشگران تیزبینی که بورانو می‌آیند هم از جزیره مازربو غافل می‌شوند. این گردشگران به سرعت متحیر خانه‌های رنگی بورانو و دیگر جذابیت‌های آن می‌شود.
اما مازروبو تاریخی غنی و زیبا دارد. بیشتر این زیبایی را هم از کشاورزی کسب کرده است. صدها مزرعه کنگر فرنگی، تاکستان‌های انگو و باغ‌های میوه، زیبایی مازربو را باور نکردنی کرده‌اند. می‌توانید برای آشنایی با سنت کشاورزی و شراب این جزیره به باغ انگور Dorona بروید و یک انگور ونیزی خاص را که توسط خانواده بیسول «Bisol» کشف شده را بچشید. در این باغ شما را با تاریخ و طبیعت زیبای مازربو و جاذبه‌های گردشگری ونیز در این جزیره بیشتر آشنا می‌کنند.
در جزیره مازربو تنها 350 نفر زندگی می‌کنند. اما به علاوه گردشگرانی خوش‌ذوق که به آن سفر می‌کنند مازربو برای جزایر همسایه بسیار بااهمیت است. یک ورزشگاه مدرن، یک زمین بازی برای بچه‌ها و گورستان‌های محلی دلایل این اهمیت است.
3- جزیره مورانو ، جزیره شیشه و کریستال
یکی دیگر از جزایر تالاب ونیز، مورانو است. این جزیره کوچک در 1.5 کیلومتری شهر ونیز قرار گرفته است. مورانو یکی از دلایلی است که ونیز به‌خاطر صنعت شیشه‌گری‌اش مشهور شد. مورانو هم در واقع هفت جزیره کوچک است که به‌وسیله کانال‌های آبی به‌هم متصل هستند. مورانو یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری ونیز از نظر کسانی است که آن را دیده‌اند.
شیشه‌گری در مورانو هم صنعت مهم این شهر است و هم دلیلی برای جذب گردشگر آن. در مورانو می‌توانید به بازدید از کارگاه‌های شیشه‌گری بروید یا شاید بخواهید از بناهای تاریخی آن بازدید کنید.
به‌هر حال بازدید از مورانو مانند بورانو محل بهتری برای درک زندگی مردم محلی در تالاب ونیز است. هرچند زندگی شبانه در مورانو جریان ندارد اما این بخش از تالاب هم قیمت‌های بهتری دارد و هم سکوتی آرام‌بخش. بسته به هدف سفرتان می‌توانید ونیز یا بورانو و مورانو را برای اقامت انتخاب کنید. یادتان نرود که یک شی کوچک شیشه‌ای از اینجا بخرید و مراقب باشید جنسی که می‌خرید اصل باشد.
4- جزیره لیدو ، خانه جشنواره فیلم ونیز
اگر به ونیز آمدید، یادتان نرود از دیدن سواحل زیبای دریای آدراتیک این منطقه در جزیره لیدو لذت ببرید. این منطقه ساحلی شنی به طول 11 کیلومتر دارد. کل مساحت لیدو 4 کیلومتر مربع است که سه بخش مختلف دارد. بخش شمالی جزیره همان‌جایی است که جشنواره فیلم ونیز در آن برگزار می‌شود. یک کازینو و یک هتل هم در این بخش وجود دارد. مالامکو در جنوب اولین و برای مدتی تنها شهرک مسکونی لیدو بود. دوک ونیز هم مدتی در این بخش ساکن بود.
لیدو از قرن 12 شروع کرد تا نقشش را در تاریخ ایتالیا ایفا کند. لیدو برای سال‌ها محل استراحت جنگ‌جویان جنگ‌های صلیبی و تعمیر کشتی‌های آن‌ها بوده است. قرن‌ها بعد لیدو به جایی تبدیل شد که ما الان می‌شناسیم. جایی برای داشتن تفریحات ساحلی و حمام‌های دریایی.
5- جیوداکا، جزیره ای کوچک به دور از شلوغی
با وجود این که جیوداکا درست روبه‌روی ونیز قرار دارد اما مثل جزایر دیگر معمولا گردشگران به آن سر نمی‌زنند. در حالی که یک روز وقت گذراندن در جیوداکا کیفیت سفرتان را بالاتر می‌برد. جیوداکا ابتدا منطقه‌ای بود که به‌خاطر باغ‌ها و کاخ‌های مجلل اشراف‌زادگانش شناخته می‌شد. در اوایل قرن بیستم یک کارخانه کشتی سازی و یک استودیو فیلم‌سازی در آن شروع به کار کرد. اما این صنایع در هنگام جنگ جهانی دوم سقوط کردند و جیوداکا حالا یک منطقه مسکونی ساکت و از دیدنی‌های ونیز است.
جیوداکا به‌خاطر ساختمان‌های جالبش اعم از کلیساها گرفته تا انبارها و خانه‌های پناهندگان جنگ دیدنی است. در جیوداکا علاوه بر معماری معمول ونیزی (که البته در بقیه جاهای دنیا خاص هستند.) بسیاری از آپارتمان‌های مدرن را خواهید دید. این آپارتمان‌ها در قرن بیستم ساخته شده‌اند و بعضی از آن‌ها واقعا زیبا هستند. در این بخش از جیوداکا می‌توانید یک رویِ کاملا جدید از ونیز را تماشا کنید. در سال 1995 سینو زوچی یک نقشه شهری را برای این منطقه پیشنهاد کرد. این برنامه شامل خیابان‌های کوچک و فضاهای باز است که با کانال‌های آب اطراف هماهنگ است. در این پروژه جدید خانه‌های نیمه دولتی، خوابگاه‌های دانشجویی و اقامتگاه‌های خصوصی را هم شامل می‌شود.
سفر به جاذبه‌های گردشگری ونیز ، همراه با ساحل شنی
اگر قصد سفر به ایتالیا و ونیز را دارید، با ما تماس بگیرید. ما در ساحل شنی خدمات ویزای شنگن ایتالیا را در کمترین زمان به شما ارائه می‌کنیم. به علاوه می‌توانید با رزرو تور ایتالیا از جاذبه‌های گردشگری ونیز و دیگر شهرهای ایتالیا با کمترین هزینه ممکن دیدن کنید. شماره تلفن ما 02157938 است. چرا همین حالا تلفن را برنمی‌دارید و سفرتان به ایتالیا و ونیز را شروع نمی‌کنید؟
* منبع : Isoladiburano
